സ്മൃതിസുഗന്ധം

ചാക്കോ സി. പൊരിയത്ത്

'മീഡിയാ ഹൗസ് 'കോഴിക്കോട് പ്രസിദ്ധീകരിച്ച 

'പച്ചില പഴുതില' എന്ന കവിതാസമാഹാരത്തിലെ 

ആദ്യ കവിതയാണിത്.

കാപ്പിപ്പൂവിന്‍ പരിമളമേന്തിയ

കാറ്റേ, കുഞ്ഞിക്കാറ്റേ, നിന്നുടെ

കാണാച്ചിറകടി കേട്ടെന്‍ കരളി ല്‍ 

പുതുപുളകം വിരിയുന്നു, നിന്നെ-

പ്പുണരാനെന്റെ മനം പിടയുന്നു...

എങ്ങോനിന്നിവിടത്തിലണഞ്ഞി,നി

എങ്ങോട്ടെന്നു പകച്ചുഴലും ഞാന്‍

എങ്ങോ വച്ചുമറന്നേനൊരു മു-

ജ്ജന്മത്തിന്റെ വിനീതസ്മൃതിയാ-

മെന്നെ;ത്തേടിയെടുത്തതു നീയേ...

ആ മധുരോദാരാര്‍ദ്രസ്പര്‍ശന-

മാത്മാവില്‍ക്കുളിര്‍മാരി പൊഴിക്കെ

നീരവമുണരുന്ന,നുഭൂതികള്‍ത ന്‍

ആയിരമങ്കുര,മവിടെയൊരുര്‍വര

നടനവിലാസമരങ്ങേറുന്നൂ...

(എങ്കിലു,മിനിയുമുണങ്ങാതുള്ളൊരു

മുറിവില്‍, മാമകമൂകസ്മൃതികളി-

ലെങ്ങോപൊട്ടിയകന്നു വിതുമ്പും

തന്ത്രികളില്‍, പരിമൃദുലകരാംഗുലി

ചെന്നുതൊടുന്നതു നിന്റേതല്ലോ...!)

പാരുവിരിച്ചൊരു ശയ്യയിലെന്നെ

വാനം താണുപുതപ്പിക്കുമ്പോള്‍

ആരും കാണാതെന്നുടെ ചിമിഴി-

ന്നായിരമറകള്‍ നിറച്ചീടട്ടേ

ആ മൃദുപദവിന്യാസധ്വനിയാല്‍...